Ηλίας Μπόνος Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Σπάρτης με τον Χρήστο Αλεξάκο

Στις 19 Μαϊου θα είμαι αισιόδοξος και έτοιμος!

Ονομάζομαι Ηλίας Μπόνος. Γεννήθηκα στη Σπάρτη το 1964. Τα πρώτα παιδικά μου χρόνια όμως τα έζησα στην Τραπεζοντή και στο Καστόρι, τόπους καταγωγής των γονιών μου Βασιλείου Μπόνου και Αθηνάς Μελά.

Είδα τη Σπάρτη να πασχίζει για να αλλάξει μέσα στις δεκαετίες 1980 – 2000 αλλά να μην τα καταφέρνει.

Δημιούργησα στην πόλη που αγαπώ οικογένεια με τη Γαρυφαλιά Γεωργακοπούλου, δασκάλα, κι ευτύχησα να αποκτήσω μαζί της τα τρία παιδιά μας, τον Βασίλειο – Εμμανούηλ, την Αθηνά – Κεχαριτωμένη και την Ευαγγελία – Παϊσία.

Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Αθήνα και ασχολήθηκα με τη δημοσιογραφία α
πό το 1989. Συνεργάστηκα με τα περισσότερα ραδιόφωνα της Σπάρτης, τις εφημερίδες και την τοπική και περιφερειακή τηλεόραση στον τομέα της ενημέρωσης. Εξέδωσα για 15 περίπου χρόνια την εφημερίδα «Λακωνική Επικαιρότητα». Σήμερα είμαι συνιδιοκτήτης και διευθυντής ειδήσεων του sitenotospress.grκαι του ραδιοφώνου Νότος 94.9 κι εκδότης της εφημερίδας Νοτος freepress. Συνεργάστηκα ως ανταποκριτής των εφημερίδων Εξουσία, Επενδυτής, Ελευθερία, Σήμερα και της ΕΡΤ, του DRTVκαι SUPERTV

Είχα την ιδέα για τη δημιουργία του Φεστιβάλ Λακωνίας για τον Πολιτισμό, την Ανάπτυξη, το Εμπόριο, που διοργανώθηκε με επιτυχία για δύο χρόνια.

Ανέλαβα την αναβάθμιση της Εμπορικής Έκθεσης του Μυστρά στα πλαίσια της Εμποροπανήγυρης. Σχεδίασα και υλοποίησα τα 7 Σαλόνια Ομορφιάς στη Σπάρτη.

Τα χρόνια που ζω στο Δήμο, μέσα από το λειτούργημα του δημοσιογράφου διαπίστωσα ότι υπάρχει κρυμμένος πλούτος, θαμμένη αίγλη και σκόρπιες δυνάμεις.

Η κοινωνία έχασε μεγάλες ευκαιρίες για ανάπτυξη και πρόοδο. Έχουμε ευθύνη. Αναθέσαμε σε λάθος σχηματισμούς και σε αδύναμους ή ακατάλληλους ανθρώπους το παρόν και το μέλλον, σε όλα τα πολιτικά επίπεδα.

Οι Δημοτικές Αρχές προσπάθησαν αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν τη διαφορά που δικαιούται η ιστορικά προικισμένη πόλη της Σπάρτης και τα μοναδικά χωριά μας.

Είδα, όμως, και κάτι άλλο. Κανείς δεν νοιάζεται για την υγεία μας, για την ενσωμάτωση των ανθρώπων μας με ειδικές ανάγκες στην καθημερινότητα, για τις συνθήκες εκπαίδευσης των παιδιών μας, για την αγωνία των πολύτεκνων γονέων. Κανέναν δεν απασχολούν, οι άνεργοι αλλά ακριβοσπουδαγμένοι νέοι, τα κενά  και κλειστά καταστήματα  στους κεντρικούς δρόμους.

Κανείς δεν νιώθει τις χαμένες ευκαιρίες από την υποβάθμιση του προφίλ και του προορισμού «Σπάρτη».

Πολλοί ενοχλούνται από την έλλειψη αισθητικής σε ότι κάνει ο Δήμος, την απουσία ήθους και ύφους στον πολιτισμό, την ανεπάρκεια απέναντι σε όσους, αφανείς, διακρίνονται στον αθλητισμό.

Είδα νέους αγρότες να έχουν πέσει θύματα της συρρίκνωσης της παραγωγής και της αγροτικής οικονομίας. Τους είδα να θέλουν αλλά να μην μπορούν να βρουν το δρόμο τους για μια ζωή απλή και υπερήφανη στο χωριό τους. Κι ο Δήμος απών…

Είδα νέους να πουλούν το όνειρό τους για ένα 5μηνο ρευστοποιημένης εργασίας!

Σε έναν Δήμο που δεν μπορεί να διαχωρίσει τα σκουπίδια από τους Ρομά, τους κακούς από τους καλούς, τους άξιους από τους βολεμένους, τους επιστάτες από τους νταβατζήδες, σε τι μπορώ να ελπίζω;

Χωρίς δεύτερη σκέψη ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα του Χρήστου Αλεξάκου, να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα και να κόψουμε τον γόρδιο δεσμό που μας κράτησε χαμηλά και πίσω. Θέλει τόλμη και όραμα η αποκοπή από τις συστημικές προβλήτες συνωστισμού των καρεκλοκένταυρων. Θέλει πίστη και αγώνα η ανατροπή παραδοσιακών εμμονών και των εστιών εσωστρέφειας και αναξιοκρατίας.

Η Ελπίδα και ο Χρήστος Αλεξάκος μπορούν, μπορούν καλύτερα και αμεσότερα να αλλάξουν τα πράγματα. Η πρόταση είναι απλή, αληθινή, εφικτή, τίμια.

Αντίπαλός μας δεν είναι οι άλλες προτάσεις. Αντίπαλος είναι  η αποχή και η αδιαφορία των απογοητευμένων πολιτών. Αντίπαλός μας είναι η παθογένεια που τα πολιτικά και αυτοδιοικητικά συστήματα επέφεραν και εδραίωσαν στην κοινωνία.

Στην Ελπίδα δεν παριστάνουμε τους σωτήρες. Δεν κομπάζουμε ότι αποκτήσαμε εμπειρία στην πλάτη της πόλης. Δεν ταριχεύουμε τις δυνάμεις μας για την ώριμη ώρα. Δεν λειτουργούμε ως καλολαδωμένο γρανάζι του συστήματος. Δεν στοιχηματίζουμε σε ληξιπρόθεσμη ομάδα μετεγγραφών. Δεν προφασιζόμαστε την ανεξαρτησία φορώντας το κοστούμι του εν αναμονή κυβερνήτη. Δεν γνωρίζουμε τα βαθιά χαρακώματα του αδίστακτου κομματισμού.

Την Κυριακή 18 Μαϊου το όνομά μου θα βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο της Ελπίδας, για τη Σπάρτη, για τον πρώην Δήμο Φάριδος, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, στο πλευρό όλων των συνυποψηφίων μου και του νέου υποψήφιου Δημάρχου Χρήστου Αλεξάκου.

Η τιμή για μένα είναι μεγάλη. Μεγάλη και η ευθύνη. Κάνω στο σταυρό μου, κοιτώ τον Ταύγετο, γνέφω σε φίλους και αγαπημένους και προχωρώ!

Προχωρώ για τα παιδιά μου, για τα παιδιά σας. Για όλους μας.

Είμαι σίγουρος ότι, την επομένη ημέρα των εκλογών, στις 19 Μαϊου, θα είμαι αισιόδοξος και έτοιμος για περισσότερα, καλύτερα και υψηλότερα πράγματα τα οποία όλοι μαζί θα έχουμε θέσει με την ψήφο μας και την εντολή μας.

Για να ευτυχήσουμε στην ιδιαίτερη Πατρίδα μας, να ονειρευτούμε με τους αγαπημένους μας, να δημιουργήσουμε στον τόπο μας, να προκόψουμε στην εποχή μας.

Καλό αγώνα. Καλή ψήφο σε όλους!