Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης. 28.000 Ελληνόπουλα κακοποιημένα σε έναν χρόνο!

November 19, 2011

Σήμερα, με την βοήθεια ειδικών κατάφερε να πάει στην αίθουσα δικαστηρίου και να δικαιωθεί απέναντι στον βασανιστή πατέρα του.

Η Κατερίνα, βρέθηκε στο Χαμόγελο του Παιδιού, όταν ήταν 3 ετών, ύστερα από κακοποίηση της μητέρας της, καθώς έτρωγε περιττώματα ζώων. Η Κατερίνα σήμερα πηγαίνει στο σχολείο και έχει μια φυσιολογική καθημερινότητα.

Πρόκειται για παιδιά που δεν απόλαυσαν τον σεβασμό, βίωσαν και βιώνουν την σκληρή πραγματικότητα της βίας, της απόρριψης, του εξευτελισμού και τα θυμόμαστε σήμερα Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης.

Σύμφωνα με στοιχεία του Ξενώνα SOS – Ελίζα για το 2010, 28.000 ελληνόπουλα, έπεσαν θύματα σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ 7.500 από αυτά, που μεταφέρονται στα νοσοκομεία κακοποιημένα, είναι κάτω των 5 ετών.

Ποσοστό 8% των παιδιών από το ξυλοκόπημα γονέων και συγγενών μένουν ανάπηρα και περίπου το 6% των κακοποιημένων παιδιών υποκύπτουν τελικά στα βαριά τραύματά τους. Τα μισά από αυτά τα παιδιά δεν καταφέρνουν να ανακάμψουν ψυχολογικά ούτε ως ενήλικες.

O Ξενώνας SOS-ΕΛΙΖΑ, είναι ο πρώτος που δημιουργήθηκε το 2009 ως αποτέλεσμα της συνεργασίας των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος με το Σωματείο Ελίζα, Εταιρεία Κατά της Κακοποίησης του Παιδιού.

Λειτουργεί για τη φροντίδα κακοποιημένων παιδιών ηλικιών 0-5 ετών και φιλοξενεί από 8 έως 10 νήπια για χρονικό διάστημα έως 18 μήνες. Σκοπός του είναι η προστασία του παιδιού, η προσφορά ενός σταθερού πλαισίου διαμονής και η θεραπευτική παρέμβαση στην οικογένεια, ώστε να αμβλυνθούν οι παράγοντες επικινδυνότητας.

Το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με την κοινωνική λειτουργό του Χαμόγελου του Παιδιού, Χριστίνα Δέδε.
Πρόκειται για ζήτημα, οι συνέπειες του οποίου έχουν διάρκεια και επηρεάζουν τη μετέπειτα ζωή του παιδιού, μετατρέποντάς το σε έναν προβληματικό ενήλικα.

Δημιουργεί άτομα με έντονα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, άτομα που δυσκολεύονται να αγαπήσουν και να εμπιστευτούν, έχουν τάση σε καταχρήσεις, εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές, προβλήματα προσαρμοστικότητας και κατάθλιψη.

Επιπλέον, οι άνθρωποι, που υπέστησαν κακοποίηση όταν ήταν παιδιά, ενδέχεται να προβούν οι ίδιοι σε κακοποίηση παιδιών, όταν γίνουν ενήλικες.

Κατά τους πρώτους δέκα μήνες του 2011, η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή 1056, που λειτουργεί στο «Χαμόγελο του Παιδιού», ενημερώθηκε για 711 παιδιά, που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Πολλά είναι τα πρόσωπα της βίας κατά των παιδιών, που έρχονται αντιμέτωπα με την κακοποίηση, την σεξουαλική κακοποίηση, την εκμετάλλευση, την αμέλεια και την εγκατάλειψη, με τις περισσότερες μάλιστα φορές, οι γονείς να είναι και οι θύτες.

Περίπου 92% των παιδιών που κακοποιούνται από τους γονείς τους, με την πλειοψηφία των περιστατικών να μην αφορά μόνο τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.

Σημειώνεται δε, πως μόνο κατά τους πρώτους δέκα μήνες του 2011, η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή 1056, που λειτουργεί στο “Χαμόγελο του Παιδιού”, ενημερώθηκε για 711 παιδιά, που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Κέντρου για τα Εξαφανισμένα και Θύματα Εκμετάλλευσης, Παιδιά (International Centre for Missing and Exploited Children), το 2012 ο αριθμός των παιδιών που ενδέχεται να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης με σκοπό το κέρδος αναμένεται να αγγίξει τα 2 εκατ. παγκοσμίως, ο αριθμός των παιδιών που προβλέπεται να εξαφανιστούν εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 8 εκατομμύρια, ενώ 300 εκατ. παιδιά αυτής της γενιάς ενδέχεται να κακοποιηθούν σεξουαλικά πριν την ενηλικίωσή τους.

Από το σπίτι στην Εισαγγελία

Μέσω καταγγελιών δεκάδες από αυτά τα περιστατικά καταλήγουν στις αρμόδιες Εισαγγελικές αρχές, οι οποίες καλούνται να αποφασίσουν για την προστασία του παιδιού θύματος.

Μόλις κριθεί επιβεβλημένη η απομάκρυνσή του από το κακοποιητικό περιβάλλον, το παιδί μεταφέρεται σε κάποιο από τα Νοσοκομεία Παίδων ώστε να βεβαιωθεί η κατάσταση της υγείας του. Παράλληλα αναζητείται ο κατάλληλος χώρος φιλοξενίας του.

Ωστόσο η έλλειψη χώρων φιλοξενίας οδηγεί πολλά από αυτά τα παιδιά να παραμένουν “εγκαταλελειμμένα” στα Νοσοκομεία Παίδων για εβδομάδες, μήνες ακόμη και χρόνια, σε κάποιες περιπτώσεις, αν δε βρεθεί άμεσα κάποια λύση.

Στο νοσοκομείο παύει η σωματική κακοποίηση. Η κοινωνία απαναπαύεται πιστεύοντας ότι έχει επιτελέσει το χρέος της. Ποια είναι η επόμενη μέρα για αυτά τα παιδιά;

Από την στιγμή που το παιδί εισέρχεται στο «κοινωνικό σύστημα» ξεκινά μία μεγάλη και δύσκολη πορεία. Η μία υπηρεσία διαδέχεται την άλλη και το παιδί παραμένει στο Νοσοκομείο.

Η επόμενη ημέρα λοιπόν προδιαγράφει ενός άλλου τύπου κακοποίηση, με θύτη αυτή τη φορά την κοινωνία και το προνοιακό σύστημα και θύμα το ήδη κακοποιημένο παιδί.

Οι εισαγγελείς αποφαίνονται για την προστασία του, οι κρατικοί φορείς, οι κοινωνικές υπηρεσίες και η πρόνοια αναλαμβάνουν την ευθύνη να βρεθεί μια λύση και το παιδί περιμένει. «Σπίτι» του ένα δωμάτιο νοσοκομείου!

Τα προβλήματα, όπως κατέγραψε Ομάδα Κοινωνικών Λειτουργών και Ψυχολόγων του Οργανισμού:

– Ελλιπής Στελέχωση του συνόλου των Εισαγγελιών των Πρωτοδικείων της Επικράτειας με Εισαγγελικούς Λειτουργούς

– Μη ενεργοποίηση του Ν. 2447/1996 περί οικογενειακού Δικαστηρίου

– Μη ενεργοποίηση του άρθρου 48 του Ν. 2447/1996 περί κοινωνικών υπηρεσιών στις Εισαγγελίες Ανηλίκων

– Έντονη συναισθηματική φόρτιση των ανήλικων θυμάτων κατά την εξέτασή τους ως μάρτυρες κατά τηην ακροαματική διαδικασία, αδυναμία υιοθέτησης της διαδικασίας της μαγνητοσκόπησης της κατάθεσης των ανήλικων θυμάτων.

– Έλλειψη τμημάτων ανηλίκων στις κατά τόπους Αστυνομικές Διευθύνσεις.

– Αδυναμία καταστολής των κρουσμάτων παιδιών που εξωθούνται στην επαιτεία δεδομένου ότι οι περισσότερες των περιπτώσεων που φτάνουν στις δικαστικές αρχές έχουν ως αποτέλεσμα την απαλλαγή των γονέων – προωθητών από τις κατηγορίες οι οποίες συνήθως αφορούν όχι στην έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο αλλά στην παράνομη διαμονή τους στην χώρα.

– Καθυστέρηση στην κατάθεση αιτήσεων για άσυλο ασυνόδευτων ανηλίκων.

– Αδυναμία απόκτησης της Ελληνικής Ιθαγένειας (μέσω πολιτογράφησης) ανήλικων αλλοδαπών που διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα και δεν πρόκειται να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους.

– Ελλιπής στελέχωση του συνόλου των Δήμων με κοινωνικές υπηρεσίες.

– Ελλιπής παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας κοινωνικής φροντίδας στα παιδιά.

– Έλλειψη προστατευόμενων χώρων υποδοχής, βραχυπρόθεσμης, μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης φιλοξενίας παιδιών σε κίνδυνο.

– Ανεπαρκής υποδομές υποδοχής και φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων.

– Έλλειψη δομών ψυχολογικής και ψυχιατρικής στήριξης παιδιών θυμάτων.

– Απουσία συντονιστικού φορέα και Κέντρου Αναφοράς περιστατικών παιδιών θυμάτων κακοποίησης.

– Ανεπαρκής ιατροφαρμακευτική κάλυψη των παιδιών που οι οικογένειές τους δεν είναι ασφαλισμένες σε κάποιο ασφαλιστικό ταμείο.

– Απουσία ειδικών παιδιατρικών κλινικών στα νοσηλευτικά κέντρα της χώρας.

– Απουσία τμημάτων εφήβων στα παιδιατρικά νοσοκομεία με αποτέλεσμα οι έφηβοι ηλικίας άνω των 14 ετών να νοσηλεύονται σε γενικά νοσοκομεία.

– Απουσία κατ’ οίκον νοσηλείας

– Μη εφαρμογή κοινωνικής ιατρικής στα νοσοκομεία παίδων.

Οι φωτογραφίες είναι από την ιστοσελίδα του “Χαμόγελου του Παιδιού”.