Ο συναισθηματικός αντίκτυπος των χρωμάτων στα ζωγραφικά έργα Θεοφυλακτόπουλου

Ο συναισθηματικός αντίκτυπος των χρωμάτων στα ζωγραφικά έργα Θεοφυλακτόπουλου

Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν το χρώμα στα έργα τους για να εκφράσουν τα νοήματα και τα συναισθήματα στα έργα τους. Έτσι συμβαίνει και στα ζωγραφικά έργα Θεοφυλακτόπουλου, ακόμη κι όταν δεν επιλέγεται το χρώμα, αλλά το άσπρο ή το μαύρο. Άλλωστε αυτά τα δύο είναι το ισχυρότερο μέσο για να δημιουργήσει κανείς αντιθέσεις και συνάμα ισορροπία σε μια σύνθεση.

Κατά τον ίδιο τρόπο τα χρώματα, και μάλιστα όσα βρίσκονται απέναντι στον τροχό των χρωμάτων, όπως το κόκκινο και το πράσινο ή το μπλε με το πορτοκαλί, ονομάζονται συμπληρωματικά. Με τη χρήση των συμπληρωματικών χρωμάτων σε ένα έργο τέχνης επιτυγχάνεται η ισορροπία και η αρμονία σε ένα έργο τέχνης. Αντίστοιχα και η χρήση σε ένα έργο τέχνης γειτονικών χρωμάτων, όπως το πράσινο και το μπλε, εμπνέει μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας.

Τέλος ένας εξαιρετικός τρόπος χρήσης των χρωμάτων είναι για να αποδώσει ο καλλιτέχνης το κεντρικό σημείο. Καταφέρνει να «οδηγήσει» το μάτι του θεατή, χωρίς έντονες παρεμβάσεις, στο σημείο εστίασης που επιθυμεί.

Ο συναισθηματικός αντίκτυπος των χρωμάτων στην τέχνη και τα ζωγραφικά έργα Θεοφυλακτόπουλου

Όπως σε κάθε δημιούργημα, έτσι και στα ζωγραφικά έργα Θεοφυλακτόπουλου, τα χρώματα έχουν έναν πανίσχυρο συναισθηματικό αντίκτυπο στον ψυχικό κόσμο του θεατή. Οι δε καλλιτέχνες επιστρατεύονται αυτόν τον αντίκτυπο δημιουργώντας μια ποικιλία συναισθηματικών αποκρίσεων στα έργα τους. Για παράδειγμα, τα ζεστά χρώματα, όπως το κόκκινο, το πορτοκαλί και το κίτρινο προάγουν τον ενθουσιασμό, την ενέργεια και του πάθους.

Στον αντίποδα τα ψυχρά χρώματα, όπως το μπλε, το πράσινο και το μωβ δημιουργούν μια αίσθηση ηρεμίας, γαλήνης και χαλαρότητας. Επιπρόσθετα η χρήση ορισμένων χρωμάτων σε ένα έργο ζωγραφικής αποσκοπεί στο να δημιουργήσει συγκεκριμένα συναισθήματα. Για παράδειγμα, το κόκκινο χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την αγάπη, τη ζεστασιά, την άνεση, την ενέργεια, τον ενθουσιασμό και την ένταση. Από την άλλη πλευρά το μπλε δημιουργεί μια αίσθηση μελαγχολίας, ηρεμίας, γαλήνης, κρύου, πίστης, αλήθειας και σοφίας. Έτσι το μπλε σε ένα τοπίο αποπνέει την αίσθηση της ηρεμίας.

Ακόμη κι εκείνοι που αρνούνται να χρησιμοποιήσουν ποικιλία χρωμάτων στα έργα τους εκτιμώντας, ότι θα κλέψουν τα σκήπτρα του πραγματικού νοήματος, αναγνωρίζουν αυτήν ακριβώς τη δύναμή τους.